Παρόλο που αποτελούν  ένα παρεξηγημένο είδος, οι νυχτερίδες  σίγουρα  θεωρούνται ανεπιθύμητες μέσα σε οποιεσδήποτε κατασκευές εμπορικές και μη. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε όμως,  είναι ότι δεν έχουν καμία συγγένεια με τα τρωκτικά. Ούτε επίσης ο άνθρωπος απειλείται από την παρουσία τους.  Μόνο δύο είδη που ενδημούν στη Λατινική Αμερική επιτίθενται και αιμομυζούν. Τα υπόλοιπα είναι ακίνδυνα. Και μάλιστα καταναλώνουν χιλιάδες  έντομα και δη κουνούπια μειώνοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό τον πληθυσμό τους εντός και εκτός κατοικημένων χώρων. 

Ανάλογα με το είδος,  ένα ή δύο νεογνά γεννιούνται από Μάιο μέχρι και τον  Ιούλιο. Από τα μέσα Αυγούστου στις περισσότερες περιοχές  η εκκόλαψη και   ανάπτυξη  των νεαρών  νυχτερίδων σταματάει  αφού πλέον είναι σε θέση να ανοίξουν τα φτερά τους  και  να αφήσουν τα σημεία που το προηγούμενο διάστημα φώλιαζαν ψάχνοντας για νέα. Τότε  μπορεί μια φωλιά να βρίσκεται εξ ολοκλήρου εκτός των σημείων που στεγάζεται όπως σοφίτες και κεραμοσκεπές.  Για όσους αντιμετώπισαν στο παρελθόν αντίστοιχα προβλήματα, είναι και η κατάλληλη περίοδος  να ασφαλίσουν τα κτίριά τους σε συνεργασία με κάποιο συνεργείο pest control. Το σφράγισμα των κατάλληλων σημείων είναι πρωταρχικής σημασίας στα πλαίσια της πρόληψης.

Αυτό που προηγείται στο στάδιο αυτό, για όσους από εμάς έχουμε ήδη στο χώρο μας νυχτερίδες, είναι η τεχνητή απομάκρυνση με χρήση μίας «οδού» από την οποία θα μπορούν να φεύγουν χωρίς ωστόσο να μπορούν να επιστρέψουν. Μετά ακριβώς πρέπει να κλείσουμε και να σφραγίσουμε όλα τα πιθανά σημεία από τα οποία  θα μπορούμε να έχουμε επαναμόλυνση από αυτές. Έχουν αναφερθεί περιστατικά επιστροφής νυχτερίδων σε παλιές φωλιές ακόμη και όταν βρέθηκαν 20 χιλιόμετρα μακριά από αυτές. Αν δεν ακολουθήσουμε αυτή τη σειρά υπάρχει κίνδυνος να εγκλωβίσουμε νεογνά που δεν θα είναι σε θέση  να εγκαταλείψουν τη φωλιά τους..